این کتاب یک رمان فلسفی و طنزآمیز است که در قرن هجدهم نوشته شده است. داستان، ماجراجویی‌های کندید، جوانی خوش‌قلب و ساده‌لوح، را دنبال می‌کند که پس از اخراج از قصر محل زندگی‌اش، با واقعیت‌های تلخ و بی‌رحم زندگی روبه‌رو می‌شود. او که در ابتدا به آموزه‌های خوش‌بینانه استادش باور داشت، طی سفرهایش با فجایع، ظلم‌ها و بدبختی‌های زیادی روبرو می‌شود. این کتاب با زبان طنز و نقد تند، خوش‌بینی افراطی و باورهای رایج زمان را به چالش می‌کشد و به خوانندگان یادآور می‌شود که دنیای واقعی از مشکلات و نابرابری‌ها آکنده است.