این اثر یک خودزندگی‌نامهٔ روحانی است که در آن آگوستین به تأملات عمیق دربارهٔ جستجوی معنوی‌اش، از دوران جوانی گناه‌آلود تا یافتن ایمان در مسیحیت، می‌پردازد. کتاب به بررسی فلسفی و دینی تجربه‌های شخصی او، ارتباط او با خدا، و مفاهیمی چون گناه، بخشش، و نجات می‌پردازد. هدف این اثر، نمایش خرد و حکمت آگوستین به‌عنوان یکی از پدران بزرگ کلیسا و تأثیر او بر الهیات مسیحی است.